อุบัติเหตุครั้งนี้มีสาเหตุจากความผิดพลาดของนักบิน พวกเขาไม่สามารถแก้ไขการควบคุมเครื่องและความเร็วพร้อมกันได้[6] เก้าเดือนก่อนเกิดเหตุ แอร์บัสได้แจ้งเตือนลูกค้าให้ปรับปรุงระบบควบคุมเพื่อให้ระบบออโตไพลอตหยุดทำงานเมื่อนักบินขยับคันบังคับไปในทางที่กำหนดระหว่างที่เครื่องอยู่ในโหมดโกอะราวด์[7] "ทางที่กำหนด" ดังกล่าวรวมไปถึงการดันคันบังคับไปข้างหน้า ซึ่งเป็นสิ่งที่นักบินเที่ยวบินที่ 140 ทำก่อนตก ไชนาแอร์ไลน์วางแผนว่าจะรอปรับปรุงเครื่องบินลำที่เกิดเหตุตอนที่เครื่องบินลำดังกล่าวจะเข้าตรวจซ่อมบำรุงครั้งสำคัญ เพราะมองว่าการปรับปรุงนั้นไม่เร่งด่วน[7] ซึ่งเป็นปัจจัยร่วมกับความผิดพลาดของนักบินที่นำไปสู่อุบัติเหตุในที่สุด[6] นอกจากนี้ยังพบว่านักบินฝึกอบรมการบินกับเครื่องบินแอร์บัส เอ300 ที่ศูนย์จำลองการบินในกรุงเทพมหานคร ซึ่งชุดฝึกอบรมดังกล่าวไม่ได้รวมปัญหาระหว่างโกอะราวด์เข้าไปด้วย ทำให้นักบินเข้าใจว่าถ้าดันคันบังคับไปข้างหน้าก็น่าจะเพียงพอที่จะทำให้ออโตไพลอตหยุดทำงาน เนื่องจากเครื่องบินโบอิง 747 ที่เขาคุ้นเคยก็ใช้วิธีการเดียวกัน[8]